Opensea.moon

Εκείνο το πρωί... Το ζεστό νερό μου θυμίζει κάθε πρωί πως δεν έχω τίποτε άλλο ζωντανό κοντά μου. Γύθειο - Πελοπόννησος Γύθειο - Λιμάνι Γιώργος Σεφέρης Τετράδιο Γυμνασμάτων /Σχέδια για ένα καλοκαίρι, '30 Λέξεις κλειδιά: #νερό #ζεστό #ζωντανό Chopin ( σχετικά ) 📜 Nocturne - Ζωγραφικό έργο Vincent Van Gogh

Στις Σκιές της Νύχτας Σύβοτα Θεσπρωτίας ⛵ Πάργα, Σύβοτα - Στη Ριβιέρα της Ηπείρου Στις σκιές της νύχτας, όλα σβήνουν μικρή πυγολαμπίδα στο φως το αμυδρό στο προσκεφάλι σου τα όνειρα πικρά λουλούδια που φωτίζει. Της μέρας οι απαντοχές, οι μάταιες σκέψεις μακριά πια πετούν - σύννεφα που 'διωξε ο άνεμος Της ασημένιας και μονότονης βροχής πέφτουν οι γκρίζες στάλες κι είναι τα δάκρυα που κυλούν σε σφαλισμένο τζάμι. Μα μη λυπάσαι, Ξένε, μέσα στη βροχή αύριο, ολόλαμπρος ο ήλιος και πάλι θα προβάλει, ξανά μέσα στη λάμψη του ο ουρανός θα στέρξει χαρωπός. Τη νύχτα στο τραπέζι σου και πάλι πετράδια ψευδαπάτης στολισμένο τάσι ασημένιο της σπονδής ποτήρι απαστράπτον της γιορτής και πάλι θα υψώσεις. Ρήσεις "Με τον Chopin πέρασα περισσότερες ώρες, απ' όσες με κανέναν άλλο στη ζωή μου" André Gide ⏳ περισσότερα εδώ Frederic Chopin Raindrop Prelude - Το Αρχίνημα της Βροχής

Σωστή Ιεραρχία Καστελόριζο - Δωδεκάνησα Ακούω τους τριγμούς των κλωναριών των πεύκων το θαρρετό τραγούδι των πουλιών καθώς οι αχτίδες του ήλιου αργά διαχέονται στο γαλάζιο στερέωμα κι ο ήλιος πίσω απ' το γκρίζο ατάραχο και σιωπηλό βουνό προβάλει... Ακούω της θάλασσας τον ατέρμονο των κυμάτων της μουντό παφλασμό το σιγαλό, μακάριο και μονότονο τραγούδι της καθώς Ζωοδότης, ολοένα υψούται Του στερεώματος αυτού την αδιαπέραστη Φυγή και Σιωπή Μοναχικός καβαλάρης να ορίσει. Ένα ακόμη πρωί που γεννιέται Αφουγκράζομαι μέσα απ' τα λαμπιρύζοντα της νύχτας πέπλα που όλο αναδιπλώνονται καθώς στο ημίφως αυτό το λαμπρό του ξεδιπλώνει μανδύα... Στη ζωογόνο λάμψη του απαλά φωτίζοντας το ξύπνημα όλων των πλασμάτων Τροφός ζωής και όχι θανάτου. Ο Ήλιος! The 5th Dimension - Let the sunshine in - "Hair" 1967 1η παρουσίαση

Pablo Picasso - (1881-1973 /SP) Αυτοπροσωπογραφία Μ ια τράπουλα κρατώ τα φύλλα ανακατεύω με μανία Μετά απ' το μανίκι ένα άλλο τραβώ Κορόϊδα! "Μαζί τα Φάγαμε"— φωνάζω, αυτό είν' αλήθεια! Το ακροατήριο χάσκει γελώντας κάποιοι βρίζουν και φτύνουν στο πάτωμα φριχτά. Ανακατεύω ξανά απ' το μπατζάκι βγάζω ένα άλλο "Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα"— κάποιοι χάσκουν γελώντας, άλλοι φτύνουνε στο πάτωμα βρίζοντας φριχτά.  Α νακατεύω και πάλι ξανά απ' το γιλέκο μου τώρα βγάζω ένα άλλο "Η Δημοκρατία εγκαθιδρύθηκε στην Ελλάδα το 1981"— με γράμματα παχιά κάποιοι βρίζουνε και φτύνουν στο πάτωμα άλλοι χάσκουν γελώντας χοντρά. Και να! απ' το καπέλο μου βγάζω το κλου μου! "Ή μαζί σωζόμαστε ή μαζί μαζί πνιγόμαστε πιασμένοι σφιχτά"— άλλοι χάσκουν, άλλοι βρίζουν φτύνουν στο πάτωμα μουγκρίζουν φριχτά. Ε ίμαι ο γελωτοποιός, ο ταχυδακτυλουργός των μαζών που υποφέρουν και δε μιλούν. Kριτής ενός σκοτεινού παρελθόντος συνάμα προφήτης ενός μέλλοντος ρόδινο

Στη θύμηση προσάναμμα... Ζωγραφικό Ανδρέας Γαλιώτος (Γυαλί - Γυναίκα με κόκκινο φόρεμα) ▪ Ζωγραφικό Τάσος Μαντζαβίνος (Μαγικό χαλί) ▪ Κόκκινα φύλλα του κισσού αστράφτουν οι αχτίδες Λευκή δαντέλα υφαίνουν και χρυσή η μέρα να ντυθεί. Ακόμη μια νύχτα στου χρόνου την καταπακτή Σελίδα που γύρισε απόσταση που διανύθηκε Όνειρο σαν αστραπή στη θύμηση προσάναμμα. Όλα περνούν εσύ μένεις ίδιος Πάντα ν' αποζητάς ατέλειωτες παραλίες ερημικές Φωτιά που καίει στο τζάκι Δάση με τα τραγούδια των Νυμφών χιονιού την άσπιλη λευκότητα. Τώρα οι κούπες άδειες είναι του κρασιού το μαγικό χωριό στο χάρτη μια κουκκίδα Το παιδικό ποδήλατο χαμένο στ' ανοιχτά της παγωμένης λίμνης Το γέλιο του πατέρα, τα παραμύθια της γιαγιάς Κήποι που ευώδιαζαν το σούρουπο, βράχια που φεγγαριού ασήμωναν αχτίδες. Βουβή ταινία που περνά καθώς ο ήλιος διαπερνά τα παγωμένα τζάμια Πέφτει στα χέρια, το τραπέζι στο χθες από χαμένα πράγματα πίσω απ' αυτόν τον φράχτη που όλο μεγαλώνει. 👉 Σχετικός τίτλος ποιήματος" Όν

Το τραγούδι της Γοργόνας Γοργόνες Γοργόνα - Fairy Tale Γοργόνες Μακρόσυρτο Τραγούδι Endless Song Άδειο κουτί ο νους τι να χωρέσει όπου κοιτάξεις η ίδια ιστορία: πρόσωπα λες βγαλμένα με καρμπόν κενότητα μονάχα κουβαλούν κι απελπισία Βυθισμένο σε βάθος ατέλειωτο τούτο το καράβι Κι όλο πως ταξιδεύει στις θάλασσες νομίζουμε του Νότoυ Στην κουπαστή δε γέρνουν το μυστικό τραγούδι του ανέμου που παίζει με τα κύματα ν' ακούσουν ωραίες κοπέλες στοχαστικές νέοι με μαύρα μάτια, γεμάτα από τη φλόγα της αγάπης Εδώ τίποτε δε φλογίζει τις καρδιές στο νου μια παγωνιά- κρότοι από πόρτες που κλείνουν σφραγίζοντας το τέλος μιας μέρας που μόνο σκοτάδι έφερε Μέρα απατηλή οι δείχτες προχωρούν μέσα στην ησυχία Σκέψεις,επιθυμίες, στο δίχτυ της αράχνης πλέκονται καθώς ένας αχός ακούγεται από μακρινό τραγούδι Το λένε οι γοργόνες, σ' άγνωστα βάθη ατέρμονου πελάγους το φέρνουν ως εδώ βουίζοντας άνεμοι μακρινοί νοτιάδες. Endless Love Shania Twain - Don't [Τραγούδι τέλους στη ταινία "Αγεφύρωτ

Ανεκπλήρωτος Έρωτας Λαδοκούλουρα με μέλι Μάρω Κοντού 2 Χατζιδάκις Μούσχουρη στο Ηρώδειο 📜 περισσότερα για Μάνος Μάρω Κοντού 📜 περισσότερα για Μάρω Από το Μαθητικό Λεύκωμα: Ενθυμού και μη Λησμόνει πίνε τσάι με λεμόνι βούτα και παξιμαδάκι κι ενθυμού το Αγγελικάκι Φυγή Ζέστη, ζέστη, ζέστη λαδοκούλουρο με μέλι Σκάει ο τζίτζικας στο κλαδί Μα εσύ προκύπτει να' σαι 'κει. Που είναι ο υποχθόνιος, καιρός ο καταχθόνιος Όλα ησυχάζουν στη σκιά σα να μην υπήρχαν πουθενά. Ακόμη και τα λόγια ψέμα να μοιάζουν τώρα πατήματα στην άμμο ακόμα εσένα ψάχνω. Λόγια μεγάλα και ωραία που τα 'παμε συ και 'γω παρέα τώρα σιγή, φωτιά στο σώμα στο νου αέρας και ζηλοφθόνια Αυγή δροσάτη θε να χαράξει στο νου τις σκέψεις ν' αναταράξει Αέρας απ' το παραθύρι όνειρα παίρνει, λύπες αφήνει Φεύγεις εσύ φεύγω εγώ κι οι δυο μας στο φευγιό ο δρόμος μας ήτανε γραφτό όλο να γίνεται μονός Ξάφνου διπλός γίνεται αυτός όμως στην πόρτα γράφει ο καιρός οι δυο μας πάντα γελαστά σαν κατευόδιο το &quo

Καταπράσινο νησί Ιστιοφόρο Λυκούργος Κογεβίνας - Κέρκυρα Στροφή πήραμε μικρή δίπλα απ' το καταπράσινο νησί Χιλιάδες πεύκα νεοσσοί χωμάτινο δρομάκι σ' ένα παλιό οίκημα οδηγεί κυνηγετικό ίσως του χθες περίπτερο. Αργά αργά η πόλη ξεπροβάλλει με τα ενετικά της κτίρια: Τόνοι του ροζ και της ώχρας, καμπαναριά με κόκκινες κορφές Το απόκρημνο βουνό στο φως των ηλιαχτίδων, χάνει την αγριάδα του κι όλα γλιστρούν αθόρυβα, μες τη σιωπή της θάλασσας σαν σε ταινία που αρχίζει. Ξενοδοχείο το "ΙΟΝΙΟ", "ΑΤΛΑΝΤΙΣ", μία επιγραφή: "ΟΥΖΟ ΤΣΑΝΤΑΛΗ" και δυο πολεμικά αραγμένα Μπλέκει το Σήμερα στο Χθες και 'μεις μεσ' την εικόνα παρακολουθούμε το τοπίο επισκέπτες, απ' το πέλαγος του εαυτού μας φερμένοι. Marc Aryan (1926-1985 /BL) Oh Cathy Cathy

Βόσπορος 2η Μεγάλη Γέφυρα του Βοσπόρου (Taksim) Ξενοδοχείο Pierre Loti - Istanbul (Sultan Ahmed) Istanbul - Λιμάνι Karakoy (Galata) Τότε στο Βόσπορο έβγαινε το φεγγάρι Σαν σε λίμνη ολούθε φώτα μιας πόλης άγνωστης Αναλαμπές λήθης κρυφής απ' τα βάθη του χρόνου βγαλμένης. Λεωφόροι, εστιατόρια, βιτρίνες· πλατείες όπου ρακένδυτοι κολάτσιζαν τζαμιά με μύριους μιναρέδες Στο Καρακιόι ▪ οι μικροπωλητές πουλάγανε κουλούρια Παιδιά κολύμπαγαν στα βρώμικα νερά. Στο πλήθος μέσα το πολύχρωμο πόλης Ανατολής πολύβουης μέσα στους γκρίζους ίσκιους σαν μοιρολόι η φωνή του μουεζίνη αντηχεί Στους κήπους τους περίτεχνους στων σαραγιών τους μυστικούς διάδρομους μια νύχτα φθάνει αλλιώτικη στη γαλήνη μιας άλλης διάστασης πια. Μαύρο βελούδο και χρυσά μεταξωτά κανέλα, κέδρος και λιβάνι αστράφτουν τα μπακίρια στο παζάρι τα περιδέραια, τα βραχιόλια, τα χρυσά φλουριά Τα πλοία πάνε κι έρχονται στoυ Πέρα ▪ τα νησιά Μόλις νυχτώσει ήχοι κι αρώματα· προμήνυμα στιγμών μεθυστικών μυστηριακών στροβιλισμών. Πολεο

Στην παραλία Ρόδος Μαντράκι - Παραλία Mediterranean Παραλία Ρόδος Μαντράκι Απέραντος ορίζοντας, ολούθε γαλάζιος Αρυτίδωτης θάλασσας αχνός παφλασμός σκέψεις καλύπτει. Νερό δροσιάς απόλαυση μια κολυμπήθρα όπου τα χνάρια σβήνουν του χθες αέρας απαλός, νερό καθάριο. Ήλιος να τσουρουφλίζει την άμμο την καφέ λευκά σπαρμένη και γυαλιστερά, ασύμμετρα κοχλάδια. Κι ο σκύλος – "Γιούρι" τον φώναξες, εκεί στον ίσκιο της ξαπλώστρας ξαπλωμένος σημάδι μιας άπιαστης βούλησης, υπέρτατης. "Γιούρι", σα να ψιθύρισες, "Δεν έχω πόνο πια, όπως και σύ" μακριά μου τον επήρανε τα σύννεφα που αργοπερνούν σκόρπισε τις επιθυμίες μου ο αγέρας.  Μονάχος βρίσκομαι κοντά σου με του ήλιου τις ακτίνες, να διαπερνούν το δέρμα, τη σάρκα, τα κόκαλα. με τον αγέρα την πλάτη να μου χαϊδεύει απαλά, καθώς και τη δική σου Παραδομένοι είμαστε κι οι δυο στην ίδια βούληση που γίνεται υπέρτατη εξουσία καθώς φορές ο αέρας, μαίνεται μέσα στην καταιγίδα τα κύματα θεριεύουν… Ξάφνου ο ήχος μιας καμπάνας τον

Mare Adriatico Αδριατικό πέλαγος - Περιοχή Χειμάρας - Αλβανία Kάπου αλλού σ' άγνωστο τόπο απαλοί λόφοι σβήνουν κατρακυλώντας στη θάλασσα ήμερα θεριά Γαλάζιο κα ρόδινο μια θάλασσα πηχτή, ακίνητη σε ζώνει. Συνέχεια έρχονται ως το καράβι παιδιά κολυμπώντας πάνω σε λάστιχα φορτηγών, φύλλα φελιζόλ —αυτοσχέδιες σχεδίες λίγες δραχμές ζητούν τσιγάρα, καραμέλες. Στο βάθος εργατικές πολυκατοικίες γκρίζες· αραιά και που αυτοκίνητα. Σ' αυτό το μέρος έχουμε αγκυροβολήσει Γκρίζο, καφέ, αραιές συστάδες δένδρων, κόκκινες στέγες, ακίνητα σύννεφα— Μέσα σ' αυτό το αγέρωχο, της λησμονιάς καράβι— ψήγματα, ψέμματα, μιας Ιστορίας "του χθες" εμείς "της σήμερον" —απλοί επισκέπτες. ⚓ Αρχική δημοσίευση εδώ Shantel - Disco Partizani (AL) 💙 💙 💙

Αιχμαλωσία της Σιωπής Λυκούργος Κογεβίνας ▪ Ανάκτορο Αγίου Γεωργίου - Κέρκυρα Ψήγματα Ιστορίας Απ' άκρη σ' άκρη ουρανού και θάλασσας μελίσσι ξεχύνονταν πλήθος πολύχρωμο. Αργόσυρτα στενάζοντας δρόμους ανεξερεύνητους όριζε το φεγγάρι. Απόμακρος κυμάτων παφλασμός, γλυκό σπινθήρισμα βλεμμάτων ανέμου ριπές, μέσα από κάμαρες παλιούς φανοστάτες, εξώστες και κατώφλια κτιρίων ενετικών νύχτα διάστικτη ψήγματα ασημιά και χρυσά. Μες τα βαθύσκια καλντερίμια, μέσα από τα βάθη του χρόνου πλανιόταν η σιωπή ζωών που τελεύτησαν, φλογών που σβηστήκαν, φράσεων που δεν ειπώθηκαν ανεμοστρόβιλων που πέρασαν άγνωστων μυστικών κρυμμένων αδιόρατα σε σπίτια ανδρών επιφανών —περίτεχνα στη λήθη τη μαρμάρινη ωραία στολισμένα. Στο βουητό της θάλασσας του Ιονίου στα μαύρα φύκια που ξεβράζουν οι ακτές του σαν τις στοιχειώνει τρικυμία —ανθρώπων ιστορία: Πάνω στις γκρίζες πέτρες, αθώρητη σφραγίδα. Κέρκυρα Παλιά πόλη - Κρουαζιερόπλοιο Stella Solaris /Καλοκαίρι 🏝 Ποιητική Συλλογή " Αναζητήσεις "

Πίνοντας Αψέντι /Ούζο Ζωγραφικό Γιάννης Νάνος ▪ Αγνάντεμα Νησιά βραχώδη, ξερό τοπίο Σε ξέφρενο ρυθμό τραγουδιστής αρχάγγελος του πάθους τραγουδιστής που χάνει τον εαυτό του μονάχα αυτός απόμεινε κυρίαρχος. Φωνάζει η εγκατάλειψη στους δρόμους στα ατελείωτα μποτιλιαρίσματα Στη βιάση της ζωής τρέχουμε Έλεος δεν ζητάμεΝομίζουμε Ο ρυθμός εκεί να σφυροκοπάει μια γκρίζα πόλη μια νύχτα απατηλή με σφηνάκια και βλέμμα στο κενό Ένας τέλειος διάκοσμος αστραφτερό περιτύλιγμα - κι από κάτω μια γεύση νόθα, απροσδιόριστη Όμως κάτι νέο γεννιέται απ' το παλιό ή το παλιό αναπαράγει τον εαυτό του; Της παρακμής εκπρόσωπος τραγουδιστής Θεός αυτής της σύγχυσης. Ζωγραφικές Ετικέτες - Γιάννης Νάνος ▪ Michael Jackson (1958-2009 /51) - Bad 💙 💙 💙

Ηφαιστειογενές νησί της Ελλάδος,  Σαντορίνη Σαντορίνη - Φηρά Ταινία "Αλεξάνδρεια" - Μαρίας Ηλιού 2001 🏝 Σχετικά Σαντορίνη Γ. Σεφέρης Κερί που σιγοκαίει Σαντορίνη μακρινό νησί χαμένο σ' άγριο πέλαγος - πια ξεχασμένο Σε θυμάμαι τώρα που το κερί σιγοκαίει και μακρινή στ' αυτιά μου ηχεί μια φωνή Τώρα που η μουσική καλεί σε ένωση με κάτι θεϊκό Φτερούγες ανάλαφρα της νύχτας πνεύματα στους ώμους μου επάνω. Προτροπή γλυκιά αφανισμός συνάμα Θεριεύει η ψυχή που αναζητά εικόνα μέσα της παντοτινή του ηφαιστείου η γη να μείνει. Vangelis Η μουσική μου βγαίνει από ένα μουσικό κανάλι ( που εγώ μπορώ ν' ακούω ) μέσα από το Θορυβώδες Κοσμικό Χάος 🪐 👉 Σχετικά : Santorini Cruise Trip εδώ Vangelis Papathanassiou (Ιδρυτικό μέλος των The Forminx ) - Chariots of Fire