Opensea.moon

As Cool as I am "Ανήλικη Ενήλικη" Sarah Bolger, Claire Daines James Marsden Sarah Bolger Claire Daines "Ανήλικη Ενήλικη" σκηνοθεσία Max Mayer (2013) Πρόκειται για μια ταινία με θέμα την ενηλικίωση μιας έφηβης - κόρης δύο εν διαστάσει τρόπον τινά, τέως τηνέιτζερς συζύγων. Υπόθεση Η Λούσι Ντάιμοντ ζει με τη μητέρα της Λέινι Ντάιμοντ και με τον απόντα συνεχώς πατέρα της Τσακ Ντάιμοντ. Το περιβάλλον είναι αυτό μιας επαρχιακής κωμόπολης του Νότου. Το σχολείο όπου πηγαίνει είναι το μέρος όπου γνωρίζεται με το πρώτο της φλερτ τον Κένι - έναν νεαρό που φιλοδοξεί να σπουδάσει Λογοτεχνία καθώς συνέχεια της αναφέρει λόγια μεγάλων συγγραφέων π.χ. Σαρτρ... Η ίδια ασχολείται με τη μαγειρική παρακολουθώντας εκπομπές chef στην TV. Η μητέρα της δουλεύει σε κάποιο κατάστημα και δεν θέλει η Λούσι να το πει στον πατέρα της καθώς είναι "παλαιών αρχών". Ο τελευταίος λείπει συχνά γιατί είναι ξυλοκόπος στα γειτονικά δάση. Η γνωριμία με τον νεαρό Κένι εξελίσσεται σε ερωτική κάτι π

Μαξίμου Ομολογητή - το τελευταίο Πάσχα του Χριστού Άγιος Μάξιμος - Ο Ομολογητής Ιεροθέου Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ( Απόσπασμα ) Λίγο πρίν συλλάβουν τόν Χριστό, τό βράδυ τῆς Μεγάλης Πέμπτης, ὁ Χριστός ἔκανε τό τελευταῖο Πάσχα, τό τελευταῖο δεῖπνο, ὅπως ἔκαναν οἱ Ἑβραῖοι κατά τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα. Τό ἔτος ἐκεῖνο οἱ Ἑβραῖοι θά ἔκαναν Πάσχα τήν Παρασκευή τό ἀπόγευμα, γι’ αὐτό δέν εἰσῆλθαν στό πραιτώριο, «ἵνα μή μιανθῶσι ἀλλ’ ἵνα φάγωσι τό Πάσχα» (Ἰω. ιηʹ, 28). Δηλαδή, ἀφοῦ σταύρωσαν τόν Χριστό τήν Παρασκευή τό πρωΐ, στήν συνέχεια τό ἀπό­γευμα τῆς Παρασκευῆς, ξημερώνοντας πρός τό Σάββατο, θά ἔκαναν τό δικό τους Πάσχα. Ὁ Χριστός, λοιπόν, τό Πάσχα τό ἔκανε τήν Μεγάλη Πέμπτη. Μερικές ἡμέρες πρίν ἀπό αὐτό οἱ Μαθητές ρώτησαν τόν Χριστό, ποῦ θά ἤθελε νά ἑτοιμάσουν τό Πάσχα. Ἐκεῖνος ἔστειλε δύο Μαθητές στήν πόλη καί τούς εἶπε ὅτι θά συναντήσουν ἕναν ἄνθρωπο πού θά βαστάζη ἕνα «κεράμιον ὕδατος», δηλαδή μιά στάμνα μέσα στήν ὁποία θά ὑπάρχη νερό. Θά τόν ἀκολουθήσουν καί σέ ὅποιο σπίτ

Πέρασε και η Ανάσταση! Παραδοσιακό κέντημα - μπορντούρα Φωτιά με φωτιά - Τσιγγάνοι Η αλήθεια των ημερών Φθάσαμε στο ωραίο εστιατόριο όπου είχαμε κλείσει τραπέζι για το Αναστάσιμο δείπνο, αν και δεν χρειαζόταν γιατί ήταν σχεδόν άδειο. Όλος ο κόσμος είχε φύγει εκδρομή, οι δρόμοι άδειοι σχεδόν, αναδείκνυαν τις μοναχικές συστάδες των δένδρων, τις λιγοστές φωτεινές επιγραφές, των εστιατορίων. Φάγαμε πολύ ωαία φαγητά - μεζέδες στην αρχή, μετά τη μαγειρίτσα παραδοσιακό πιάτο της βραδιάς, κοκορέτσι, αρνάκι, κοντοσούβλι. Οι λαμπάδες στα χρωματιστά ποτηράκια τους έβγαζαν ένα γλυκό φως στο τραπέζι μας. Ο λογαριασμός ήρθε και ήταν μάλλον τσουχτερός με το ελαφρυντικό ότι είχαμε παραγγείλει πολλά πιάτα (70 το ζευγάρι). Μιλήσαμε για κοινούς φίλους και γνωστούς, για τις ειδήσεις - με τις υποθέσεις που απασχολούν το εγκληματολογικό ρεπορτάζ, με τις υπερβολές στα μίντια. Για τα νέα μας της χθεσινής και σημερινής μέρας. Τέλος πάντων συζητήσεις σχετικές με τη συνάφεια ως προς τους κοινούς γνωστούς που είχ

Δεν υπάρχει σωτηρία εντός των γήινων συνθηκών Ιησούς Χριστός Ναζωραίος Από τον Χρυσόστομο, Μητοπολίτη Μάνης ( Απόσπασμα ) Εἶναι ἀλήθεια, ὅτι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου ὁμοιάζει μέ πέλαγος. Ἄλλοτε ὑφίσταται τρικυμία καί ἄλλοτε γαλήνη. Ἄλλοτε θυελλώδεις ἄνεμοι καί ἄλλοτε αὔρα λεπτή. Τήν θλίψη διαδέχεται ἡ χαρά καί τανάπαλιν. Ἀλλά κυρίως ὅταν ἐπέρχεται πόνος καί θλίψη καί πίκρα, τότε ἀκριβῶς ἔχει ἀνάγκη ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου ἀπό παραμυθία, παρηγορία καί ἠθική τόνωση. Καί βέβαια πολλά δυσάρεστα γεγονότα ἐπισυμβαίνουν στή ζωή μας. Ἀσθένειες, πανδημίες, σεισμοί, καταστροφές ἀπό φυσικά φαινόμενα, ἐγκληματικές πράξεις, ψυχολογικά κενά, ἐνδοοικογενειακή βία, ἀδικίες, συκοφαντίες, ψευδεῖς καταγγελίες, ἀνασφάλειες, πολεμικές συρράξεις καί τό κορύφωμα ὁ θάνατος. Εἶναι τό τελευταῖο τοῦτο συμβάν, ἡ χειρότερη πικρία καί ἡ δυνατότερη θλίψη. Πολύμορφος, λοιπόν, ὁ πόνος συνοδεύει τόν ἄνθρωπο. Παρά δέ τήν ἀνάπτυξη τῆς τεχνολογίας, τά ποικίλα ὑλικά ἀγαθά, τά αὐτοματοποιημένα συστήματα, τά πάμπολ

Άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος - Ιερά λόγια Αυτές τις Άγιες Μέρες, ας βρεθούμε κοντά στην Εκκλησία και τα φωτισμένα κείμενα των ποιμένων της. Η Ανάσταση του Χριστού μπορεί να φέρει το φως της Αλήθειας στις ψυχές μας, φθάνει να αποτινάξουμε την προσκόληση στην ατομική και μόνο κατάσταση μας. Ο Χριστός Αναστήθηκε και όσοι το πιστεύουν και όσοι δεν το πιστεύουν είναι κι αυτοί μέσα στο Θείο όραμα για την Ανθρωπότητα - φθάνει να πλησιάσουν προς τον Β΄ Μακαρισμό του Χριστού αποτινάσσοντας τα δεσμά του Εγώ, της Εγωπάθειας. Άγιος Συμεών - Ο νέος Θεολόγος Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου - Ἱεροθέου ( Απόσπασμα ) Γνωρίζουμε ὅτι ὑπάρχει ἡ σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ στήν καρδιά μας, ἐάν μέσα μας ζοῦμε τό πῦρ διά τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ καί ἐάν βλέπουμε τό Φῶς τοῦ Θεοῦ. Ἀντίϑετα, ἐάν νομίζουμε ὅτι λάβαμε τήν σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά ἀφ᾽ ἑνός μέν δέν γνωρίζουμε τά σημεῖα πού ἀναφέραμε προηγουμένως, ἀφ᾽ ἑτέρου δέ μέσα μας ζῆ ὁ κόσμος τῶν παϑῶν, τότε, « ὄντως ἐλεεινοί καί πανάϑλιοι καί αὐτῆς τῆς αἰω

Μελαγχολικό Τοπίο Μακρινό Τοπίο Ανοιξιάτικο Ζουμπούλι - Τελευταίο του χειμώνα Το άσπρο ζουμπούλι (4, 4στιχα & 2, 5στιχα Χαικού) Ακούς βλέπεις σιωπάς ένα παιχνίδισμα φωτιάς δρόμος της φυγής μιας γκρίζας αναμονής — Σκέψεις αστραπή ( 5 ) Ωραίος ο σολομός πάει με τυρί η γάτα στέκεται εκεί χωρίς να βγάζει τη φωνή ( 4 ) Θρύψαλα το μουράνο είναι ν' απορείς στη λησμονιά κι αυτό μαζί με τον καϋμό ( 4 ) Το πεύκο ήταν εκεί πρασίνιζε η ματιά απ' την τόση ομορφιά γλάστρες στη σειρά — που πότιζες στο μπαλκόνι ( 5 ) Το ζουμπούλι είναι εδώ άσπρο και γερτό την άνοιξη με λύπη χαιρετά χλωμό Αέρας σιωπηλός γαλάζιος ουρανός στο στέκι το παλιό πάλι θα στο πω ( 4 ) Σε τύλιξε ξανά ο ήχος της σιωπής στον προθάλαμο αυτό της αναμονής ( 4 ) Έλενα Παπαρίζου - Έτσι κι έτσι

Ο θεϊκός χορευτής Νιζίνσκι Vaslav Nijinsky Nijinsky - Ολυμπία Καράγιωργα Αυτό τον καιρό βιώνουμε τον πόλεμο Ρωσία εναντίον Ουκρανίας. Ένας πολεμος με φριχτές συνέπειες και για τα δύο μέρη - επιτιθέμενος εναντίον επιτιθεμένου. Η Ουκρανία είναι μια μεγάλη χώρα με πόλεις ονομαστές όπως Μαριούπολη, Χάρκοβο, Οδησσός, με πρωτεύουσα το Κίεβο. Όλες αυτές οι πόλεις έχουν υποστεί τεράστιες καταστροφές. Στο Κίεβο ήταν που γεννήθηκε και ο μεγάλος Ρώσος χορευτής Νιζινσκι την εποχή που δεν είχε παραχωρηθεί στην Ουκρανία και θεωρούνταν Ρωσικό έδαφος. Ο θεϊκός προπολεμικός χορευτής Βασλάβ Νιζίνσκι Χορευτής με πρωτοφανείς ικανότητες ήδη από την εποχή της νεότητάς του στη Ρωσία, ο Βασλάβ Νιζίνσκυ - Κίεβο 1890 - Λονδίνο 1950 (60), έγινε διάσημος ως πρώτος χορευτής των Ρωσικών Μπαλέτων του Σερζ Ντιαγκίλεφ , του θεατρικού συγκροτήματος με την μεγαλύτερη αίγλη στην προπολεμική Ευρώπη, στο οποίο προσχώρησε το 1909. Μετά τη διακοπή των σχέσεών του με τον Ντιαγκίλεφ - με τον οποίο υπήρξαν στενοί συνεργάτες

Η γυναίκα που έφυγε Η γυναίκα που έφυγε (2020) The Woman who ran Όταν ο σύζυγος της φεύγει για δουλειά μακριά από το σπίτι τους, η Γκάμχι πηγαίνει μια μέρα να δει κάποιους φίλους της στη γύρω περιοχή. Έχει καιρό να τους δει καθώς εκμυστηρεύεται στη πρώτη που βλέπει φίλη της πως "ποτέ δεν χωρίζουν με το σύντροφο της" "Ποτέ;" παρατηρεί έκπληκτη η φίλη της καθώς όλο το σκηνικό και οι χαρακτήρες είναι βγαλμένοι σαν μέσα από μια σύγχρονη μοντέρνα εποχή στη Δύση. Οι εκμυστηρεύσεις δεν σταματούν όλο το 24ωρο καθώς η Γκάμχι επισκέπτεται διαδοχικά άλλες δύο φίλες της. Καθισμένες πάντα σε ένα τραπέζι, πίνουν κρασί και τρώνε κάτι στα πρότυπα των ταινιών του Γάλλου Ερίκ Ρομέρ - αφήγηση που ακολουθεί ο σπουδαίος Κορεάτης σκηνοθέτης Χογκ Σαγκ Σου με πρωταγωνίστρια τη γυναίκα του που έπαιξε και στο άλλο έργο του Παρκ Τσαν-Γουκ "Η Υπηρέτρια" (The Handmaiden) στο ρόλο της κυρίας (Lady), Κιμ Μιν-Χι. Η τρίτη φίλη που επισκέπτεται την οδηγεί στα χνάρια του πρώην συντρόφου

Φτωχοί Σαλτιμπάγκοι Νύχτα των σαλτιμπάγκων Η Αναχώρηση των σαλτιμπάγκων Στο πάλκο της ζωής άλλο δεν ήμασταν παρά φτωχοί σαλτιμπάγκοι... Αναχωρητές Περάσαμε απ' την πόλη σας γνωρίσαμε τις ομορφιές της κρασί φαΐ γευτήκαμε τραγούδια και φωνές Φως μέσα σε γκρίζο φόντο Μα τώρα πια φεύγουμε εσήμανε ο καιρός Έχετε γεια! πάντα να μας θυμάστε κοντά σας φέραμε χαρές λύπες καμία... μα τώρα ήρθε η στιγμή Έχετε γεια κινούμε για κει που από πριν ταχτήκαμε να φθάσουμε μια μέρα Προσέξτε μαζί παίρνουμε μονάχα ένα δισάκι πουκάμισο βαρύτερο το βιος μας, για το δρόμο για 'κεί πια ατενίζουμε τι άλλο να σας πούμε Εκεί που μόνο σιωπή ακούγεται σ' ένα άσπρο φως πέπλων Σώθηκαν πια τα γέλια μονάχα κρύο φως από ψηλά σε ασημένιο τάσι Ριγούν ξεροί κορμοί κλαδιά χωρίς φύλλα το φως γίνεται μαβί άλλοτε άσπρο ολούθε μια γάζα ο ήλιος πουθενά και παγωνιά της νύχτας Ήρθε πια τέλος δρόμος που πρότερα είχε χαραχτεί Σιωπή για το που πάει Σταθμός αλίμονο, εδώ ήταν o τελευταίος μέσα στο χρόνο πλέον παρελθόν

Μίχαλος Ρούσης - Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου Ο Γιώργος Χριστοδούλου ως ο Κοτζάμπασης Μίχαλος Ρούσης Η τριλογία της ελεγείας του τρόμου Η καταπληκτική ιστορικού περιεχομένου σειρά "Ο Κόσμος που πεθαίνει" - αρχικά σχεδιασμένη για δέκα τόμους που κατέληξε σε τρεις [Ο Κοτζαμπάσης του Καστρόπυργου, Αίμα χαμένο και κερδισμένο, Τα στερνά του Μίχαλου], του Καραγάτση για τον αγώνα του ’21, με έντονα στοιχεία αυτοβιογραφίας μιας και αναφέρεται στον προπάππου του Μήτρο Ροδόπουλο, πραγματικό πρόσωπο της επανάστασης, ζωντανεύει επί σκηνής και πραγματεύεται με τολμηρό τρόπο τις αρετές αλλά και τα σκοτεινά σημεία του Αγώνα. Από τα καλύτερα ιστορικού περιεχομένου βιβλία του Μ. Καραγάτση. Απαντά διερευνώντας την αμετανόητη συμπεριφορά των προυχόντων επί της Τουρκοκρατίας. Ποιος αλήθεια ήταν ο αμετανόητος αυτός κοτζάμπασης, ο Μίχαλος Ρούσης; Ο Γιώργος Χριστοδούλου είναι ο Μίχαλος Ρούσης, ο ήρωας, ο προδότης κι εξωμότης, ο εραστής και ο ηττημένος μιας ολόκληρης μυθιστορηματικής ζωή

Μαγική αλλά απατηλή ζωή Rifkin's Festival Γι γίνεται όταν είσαι ένας γνωστός κριτικός κινηματογράφου - με τη γυναίκα σου στην ίδια "industry" και βρεθείτε στο μέρος όπου τα επαγγέλματα σας, σας στέλνουν μαζί; Αυτό συνέβη στο ζευγάρι του Ματ Ρίφκιν και της γυναίκας του Σου, οργανώτριας δημοσίων σχέσεων στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπάστιαν στη Βόρεια Ισπανία - ένα κοσμικό - με όλους τους δημιουργούς ταινιών μαζεμένους, γεγονός. Η γυναίκα του κριτικού ερωτεύεται τον Γάλλο σκηνοθέτη Φιλίπ και ο άνδρας της τη Μάρσια, ψυχολόγο στην οποία καταφεύγει να της εξομολογηθεί τα προβλήματα του (κάτι μικρές ενοχλήσεις στην καρδιά, ένα άγχος για το βιβλίο που θέλει να γράψει) - στο σημείο αυτό αναλύεται ο χαρακτήρας του Μορ. Πολλά συμβαίνουν μεταξύ των δύο ζευγαριών καθώς βρίσκονται με τον 'άλλο" υποψήφιο. Όμως για τον κριτικό η θέση είναι κατειλημένη καθώς η ψυχολόγος έχει μια ιδιότυπη σχέση με τον σκηνοθέτη άνδρα της που δεν λέει ν' αφήσει. Η γυναίκα του πάντως τα φτιάχνει για