Πρόσφατο χθες

Πέρασε και η Ανάσταση!

Παραδοσιακό κέντημα - μπορντούρα

Φωτιά με φωτιά - Τσιγγάνοι

Η αλήθεια των ημερών

Φθάσαμε στο ωραίο εστιατόριο όπου είχαμε κλείσει τραπέζι για το Αναστάσιμο δείπνο, αν και δεν χρειαζόταν γιατί ήταν σχεδόν άδειο. Όλος ο κόσμος είχε φύγει εκδρομή, οι δρόμοι άδειοι σχεδόν, αναδείκνυαν τις μοναχικές συστάδες των δένδρων, τις λιγοστές φωτεινές επιγραφές, των εστιατορίων.

Φάγαμε πολύ ωαία φαγητά - μεζέδες στην αρχή, μετά τη μαγειρίτσα παραδοσιακό πιάτο της βραδιάς, κοκορέτσι, αρνάκι, κοντοσούβλι. Οι λαμπάδες στα χρωματιστά ποτηράκια τους έβγαζαν ένα γλυκό φως στο τραπέζι μας. Ο λογαριασμός ήρθε και ήταν μάλλον τσουχτερός με το ελαφρυντικό ότι είχαμε παραγγείλει πολλά πιάτα (70 το ζευγάρι). Μιλήσαμε για κοινούς φίλους και γνωστούς, για τις ειδήσεις - με τις υποθέσεις που απασχολούν το εγκληματολογικό ρεπορτάζ, με τις υπερβολές στα μίντια. Για τα νέα μας της χθεσινής και σημερινής μέρας. Τέλος πάντων συζητήσεις σχετικές με τη συνάφεια ως προς τους κοινούς γνωστούς που είχαμε μεταξύ μας. 

Η βραδιά ήταν εξαιρετικά όμορφη, δεν φύσαγε καθόλου, τα βεγγαλικά που είχαν προ ολίγου ανάψει φώτιζαν μ' ένα περίεργο απαλό φως τα πρόσωπα μας, το γύρω σκηνικό με τα τραπεζάκια έξω, τις σιλουέτες των περαστικών, των σερβιτόρων - εξαιρετικά περιποιητικών, καλοδιάθετων και φιλικών.

Σήμερα όλα αυτά έχουν περάσει - μια άλλη μέρα, το Πάσχα έφθασε μ' έναν ήλιο ολόλαμπρο, ένα θαυμάσιο πρωϊνό. Το ραδιόφωνο έπαιζε τραγούδια με το Πάνο Κιάμο. Ούτε που τον ήξερα απλά ακουστά τον είχα. Δεν ήταν άσχημα τραγούδια, πέρναγαν το ένα μετά το άλλο καθώς ο παρουσιαστής έκανε την εκπομπή του επικοινωνώντας με μέρη από την Ελλάδα μέσω του κάθε φορά καλούμενου φιλοξενούμενου - το περισσότερο ανθρώπους από το κλάδο της εστίασης, των ξενοδοχείων, καθώς όλοι έλεγαν πως πήγαν πολύ καλά, είχαν κόσμο, περιέγραφαν κάποιο φαγητό που διέθεταν στο μαγαζί τους, φαινόταν δε πως η Αθήνα ναι μεν είχε αδειάσει αλλά το όφελος αυτών των μακρινών ή κοντινότερων επιχειρήσεων ήταν αξιοσημείωτο.

Ως αποτέλεσμα του μέχρι αυτή την ώρα σκηνικού ερχόταν το επιστέγασμα της παρούσας στιγμής - άδεια από όσα έπρεπε να γεμίσει - ο νους ήταν στο χθες, στο πρόσφατο σήμερα, που είχε ήδη γίνει παρελθόν.

👉 Από το χθες στο σήμερα και ούτω καθ' εξής - Τι άλλο είμαστε από περιπλανώμενοι κι εμείς τσιγγάνοι; (της ζωής)...

Πάνος Κιάμος - Φωτιά με φωτιά