Opensea.moon

Στις Σκιές της Νύχτας Shadows of the night Bluebird Sialia Sialis ↝ info Αέναος Κύκλος Στις σκιές της νύχτας όλα σβήνουν Μικρή πυγολαμπίδα στο φως το λιγοστό στο προσκεφάλι σου όνειρα πικρά λουλούδια που φωτίζει. Της μέρας οι απαντοχές, οι μάταιες οι σκέψεις μακριά πια πετούν σύννεφα που 'διωξε ο άνεμος. Της ασημένιας και μονότονης βροχής πέφτουν οι γκρίζες στάλες κι είναι τα δάκρυα που κυλούν σε σφαλισμένο τζάμι. Μα μη λυπάσαι ξένε αύριο μέσα στη βροχή ολόλαμπρος ο ήλιος και πάλι θα προβάλει ξανά μέσα στη λάμψη του ο ουρανός θα στέρξει χαρωπός. Τη νύχτα λάμψεις των αστεριών πετράδια ψευδαπάτης  τάσι ασημένιο της σπονδής ποτήρι απαστράπτον της γιορτής και πάλι θα υψώσεις. Τελευταία λόγια του Μ. Καραγάτση πριν πεθάνει: Ας γελάσω 😊 Σχετικά "Η Μεγάλη Χίμαιρα" εδώ 😍 Αρχική δημοσίευση εδώ Το Α΄ποίημα εστιάζει σε μια πυγολαμπίδα που φέγγει τη νύχτα Το Β΄ποίημα στο λαμπρό φως μέσα στη νύχτα. Το νόημα είναι όμως το ίδιο: Η Αισιοδοξία! - και με το ερώτημα &q

Στους στύλους - Γεώργιος Σουρής Στήλες Ολυμπίου Διός - Αθήνα Ναός Ολυμπίου Διός Λεωφόρος Συγγρού - Πύλη Αδριανού Vangelis - Βαγγέλης Παπαθανασίου Μυθωδία Βαριά εξαπλωμένος εις του Διός τους στύλους σαν θεριακλής Σουλτάνος το ναργιλέ ρουφώ, κοιτάζω πότε πότε και τους ανεμομύλους ▪ και πότε μ' ένα κι άλλο καταφιλοσοφώ. Στ' αριστερό μου χέρι στηρίζω το κεφάλι, κ' εις ρεμβασμούς και σκέψεις αφήνομαι και πάλι. Ω! πόσοι δοξασμένοι επέρασαν αιώνες! Πόσοι σ' αυτό το μέρος δεν ήρθαν θεριακλήδες! Και πόσους τάχα τούτες οι θαυμαστές κολώνες έως αυτήν την ώρα δεν είδαν καφετζήδες! Πόσοι εκ των Ελλήνων εδώ των νεωτέρων εσκέφθησαν πολλάκις του έθνους το συμφέρον! Ω! πόσοι δοξασμένοι επέρασαν αιώνες από τού Περικλέους μέχρι της εποχής μου! Κι ορθές ακόμη στέκουν εμπρός μου οι κολώνες, αντί να πέσουν όλες κατά της κεφαλής μου. Στέκουν ορθές να βλέπουν επάνω τα ουράνια και κάτω του κυρίου Δαμασκηνού τα μπάνια Ω! σεις παλιές κολώνες, αμέσως γκρεμιστείτε! Μη βλέπετε τ

Νίκος Καββαδίας - ο ποιητής της θάλασσας Mal du Départ - Νίκος Καββαδίας Ο Νίκος Καββαδίας σε ώρα δουλειάς Mal du Départ Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής των μακρισμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων και θα πεθάνω μια βραδιά, σαν όλες τις βραδιές χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων. Για το Μαδράς, τη Σιγκαπούρ, τ' Αλγέρι και το Σφαξ, θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία, κι εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία. Τα μυθικά πρόσωπα του Νότου Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πια ξεχάσει, κι η μάνα μου, χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά "Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει... " Μα ο εαυτός μου μια βραδιάν εμπρός μου θα υψωθεί και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός, θα μου ζητήσει κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί, θα σημαδέψει, κι άφοβα το φταίχτη θα χτυπήσει. Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ σε

Θα υπογράφω Μίτια... Μ. Καραγάτσης - Ζωγραφική Κυριάκος Κατζουράκης Μ. Καραγάτσης Ελιά Παγασητικού Θεσσαλία Ραψάνη - Προτομή Μ. Καραγάτση Ντάμες Mon Plaisir "Με λένε Δημήτρη όμως εγώ αγάπησα τον άνθρωπο Μίτια - ήταν ο μικρότερος αδελφός στην οικογένεια Καραμαζώφ ο πιο αθώος...| Στην Κηφισιά μια συνάντηση έξω από το ξενοδοχείο Πεντελικόν "Να σου συστήσω αγαπητέ μου... από 'δω ο γιος μου ο πρώτος - τον λένε Παναγιώτη Φίλιππο" "ο κύριος Δημήτρης παιδί μου συγγραφεύς, μένει εδώ κοντά μας τώρα το καλοκαίρι στην Κηφισιά..." "Δεν ονομάζομαι πλέον Δημήτρης Δώρα μου αλλά Μίτια από το βιβλίο του Ντοστογιέφσκι, να το διαβάσει κι ο μικρός, σου συνιστώ είναι πολύ ωραίο". "Όσο για την Κηφισιά... με κουβάλησαν με το ζόρι... Εμένα μου αρέσει ο Παγασητικός, η Θεσσαλία, η δροσερή Ραψάνη..." Ως γνωστόν Μίτια ήταν από το μικρό όνομα Μίτια που βγαίνει από το ελληνικό Μιχάλης. Ο Καραγάτσης υπέγραφε σαν Μ. Καραγάτσης σε όλη του του ζωή - τόσο σύντ

Παλιό Ενσταντανέ Κάτι που δεν μπορεί να αποτυπώσει ο νους το κάνει ο χρωστήρας του μεγάλου ζωγράφου με τα Ιnstantanés που διαιωνίζουν τη στιγμή 🖌 Θάλεια Φλωρά -Καραβία Gallery "Σπίτι με Κυπαρίσσια" "Στον κήπο" [αρχική δημοσίευση εδώ ] "Μοναξιά" Ήχος ακάματος των τζιτζικιών μες τη σιωπή του σούρουπου που πέφτει γκρίζος ο ουρανός στο βάθος η ρόδινη αχλή όλο και να σκουραίνει Ακίνητες κυπαρισσιών πεύκων ελιών συστάδες Μικρό πουλί στην καμινάδα πάνω του τζακιού μέσα στο νοτερό βροχής καιρό έφθασε μεσημέρι βάζει σημάδι το κλαδί αύριο να επιστρέψει Στο πλάι των καφετιών στεγών καπνός στις καμινάδες Σε λίγο μέσα στη φαντασία του τζακιού καλότυχο το πνεύμα σύντροφος στυλοβάτης του σπιτιού είδηση θα σημάνει Δένδρα σειρές, ακίνητα σαν απολιθωμένα στα όμορφα συμπλέγματα στέκονται μονιασμένα Γκρίζο ευλογημένο της ελιάς, σκούρο σταχτί της λεύκας κορφές που ανεπαίσθητα κινεί το απαλό αεράκι Βροχής σταγόνες του νερού στη μνήμη μια άυλη κλωστή λήθ

Jailhouse Rock Elvis 1957 Elvis Presley - 1957 Jailhouse Rock Elvis Presley - Judy Tyler Τελευταία έχουμε ανατριχιάσει όλοι με τα αποτρόπαια εγκλήματα εις βάρος γυναικών. Αυτοί οι άνθρωποι εντός εισαγωγικών δεν έχουν καμία συναίσθηση όταν προβαίνουν σ' αυτές τις εγκληματικές ενέργειες. Ούτε καν σκέπτονται πως τους περιμένουν τα σίδερα της φυλακής...  Η φυλακή είναι ένα φριχτό μέρος. Περπατάς στο διάλειμα σ' ένα πλακόστρωτο μετρώντας τα βήματα σου. "Μπρος πίσω κάθε μέρα το ίδιο" όπως μας λέει η Ζυλιέτ του έργου " Απλά σ' αγαπώ " που δείχνει τη ζωή μετά την ποινή, που είναι πολύ μεγάλη - ξεκινώντας από 15 χρόνια τουλάχιστον... Ο Έλβις Πρίσλει τη φυλακή ωστόσο αντιμετώπισε πολύ δυναμικά. Έβγαλε από αυτό το μέρος μια νεανική αισιοδοξία πως όλα μπορούν ν' αντιμετωπισθούν ακόμη και τα κάγκελα της φυλακής με το περίφημο τραγούδι Το Ροκ της Φυλακής /Jailhouse Rock. Η ταινία είναι του 1957 και δείχει έναν τραγουδιστή να παίζει την κιθάρα του στη φυλακή. Τώρα

Πάνω στην άμμο Συνάντηση Συνάντηση - Αποχαιρετισμός Πάνω στην Άμμο Νυχτερινό στο νησί Πάνω στην Άμμο Χαράς τσουγκρίσματα κροτάλισμα των ποτηριών " Εις υγείαν! Πάντα τέτοια !", " Και του χρόνου !" Πόσο απλά είν' όλα σαν δίπλα στο κύμα κάτω απ' το φως του φεγγαριού κρασί, μεζές, παρέα φτιάχνουν μια σύμπνοια αγαστή σαν μια παλιοπαρέα... Τι να τα κάνεις τα γυαλιά να κρύψεις τι, που να κρυφτείς; αυτή η αλήθεια είναι μεγαλειώδης! Απλά το κύμα θα σου τραγουδά κι ο μπάτης της θαλάσσης που δροσίζει χαριτωμένα μυστικά θα μουρμουρά και τ' Αυγουστιάτικο φεγγάρι από ψηλά τόσο κοντά... δεν θα του κρύβεσαι κοιτώντας το - σα να σου γνέφει... Ναι, η αλήθεια είναι εδώ: χαρές, λύπες μικρές που χάνονται μεσ' το απαλό μεθύσι νύχτας παυ ξετυλίγεται αργά μες τους ρυθμούς μιας σάμπας κουβανέζικης στη λάμψη της αστροφεγγιάς θάλασσας με τ' άρωμα του δυόσμου. Νερό, αλμύρα, ήχος των ποτηριών κι όλα μπορούν ν' αλλάξουν υπόσχεση του έναστρου ουρανού

Μοσχομυριστό Ζουμπούλι Υάκινθος ή ζουμπούλι Μόλις το πήρα το ζουμπούλι απ' το κοντινό μου φυτώριο— Το χρώμα του, το άρωμα με τράβηξαν κοντά μου να το έχω Να το θαυμάζω κάθε πρωί Η όσφρηση να ευφραίνεται, η όραση με τη μεθυστική θωριά του " Και πόσο θα κρατήσει ;" ρωτώ το φίλο ανθοπώλη " Πολύ καιρό θ' ανθίζει του χρόνου τέτοια εποχή ξανά θα βγάλει λουλούδι " Τι κρίμα που μαράθηκε μέσα σε λίγες μέρες Τώρα μονάχο στέκεται - άοσμο θλιβερό, με τα γερτά του φύλλα Κάθε φορά που το κοιτώ σκέψεις μου στέλνει ο άνεμος Ίσως να ξανανθίσει την ομορφιά του ξαναβρεί του χρόνου τέτοια εποχή στη γλάστρα στο μπαλκόνι . 🎕🥀 Αρχική δημοσίευση εδώ —P.S. Πράγματι το ζουμπούλι άνθησε την επόμενη χρονιά. Είχαν χαλάσει δύο ζουμπούλια και οι βολβοί τους ξαναφύτρωσαν τον επόμενο χειμώνα. Σχετικό με λουλούδια άρθρο " Δένδρα και λουλούδια του Προυστ " εδώ Το Ζουμπούλι Ζουμπούλι ή Υάκινθος Ζουμπούλι Ζωγραφική Ζουμπούλι (Jocinthe) Ο Υάκινθος (Hyacinthus Orie

Πρέβεζα - Καρυωτάκης Από την τηλεοπτική σειρά Καρυωτάκης 2008 Αν τουλάχιστον μέσα στους ανθρώπους αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία... Κ. Καρυωτάκης /Πρέβεζα Πρέβεζα - Αγορά Πρέβεζα - Τοποθεσίες Θάνατος είν' οι κάργες που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια, θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια. Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι με τα λαμπρά, μεγάλα ονόματά τους, ο ελαιώνας, γύρω η θάλασσα, κι ακόμη ο ήλιος, θάνατος μέσα στους θανάτους. Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει, για να ζυγίσει, μιά "ελλιπή" μερίδα, θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα. Βάσις, Φρουρά, Εξηκονταρχία Πρεβέζης. Την Κυριακή θ' ακούσουμε τη μπάντα. Επήρα ένα βιβλιάριο Τραπέζης, πρώτη κατάθεσις δραχμαί τριάντα. Περπατώντας αργά στην προκυμαία, "υπάρχω;" λες, κι ύστερα: "δεν υπάρχεις!" Φτάνει το πλοίο. Υψωμένη σημαία. Ίσως έρχεται ο κύριος Νομάρχης. 'Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρ

Πόρος ένας τόπος πέρασμα... Πόρος - Γενική άποψη λιμανιού Poros a place for International lovers... Ο Πόρος υπήρξε σημείο διακοπών για τον Γιώργο Σεφέρη. Κάθε καλοκαίρι βρισκόταν στον Πόρο στη γνωστή " Βίλα Γαλήνη " όπου ξεκουραζόταν κι έπαιρνε δυνάμεις για τους πνιγηρούς μήνες της Αθήνας καθώς ως γνωστόν δεν του άρεσε η πρωτεύουσα. Και για τον Πόρο διατηρούσε τις επιφυλάξεις του καθώς τον ονόμαζε "σημείο συνάντησης διεθνών ερωμένων"... ▪ Αντί να γυρίζει στα "κοσμικά στέκια" - ουκ ολίγα, την εποχή, περνούσε τον καιρό του διαβάζοντας, κολυμπώντας, σιωπηλός παρατηρητής της Φύσης και των σημαδιών της ανάλογοα την εποχή, κόβοντας ακόμη και ξύλα για τη φωτιά... Ο Πόρος, το καταπράσινο και πανέμορφο αυτό νησί, βρίσκεται στα νοτιοδυτικά του Σαρωνικού κόλπου και ακριβώς απέναντι από τις ακτές της Πελοποννήσου. Το όνομά του σημαίνει πέρασμα και δεν είναι τυχαίο, καθώς το νησί σχεδόν συνδέει το Σαρωνικό με τις Πελοποννησιακές ακτές. Ένας στενός πορθμός χωρίζει το λι