Opensea.moon

Προμήνυμα Feeling Δράμα - Νησάκι Νησάκι Τα Χαϊκού είναι σύντομοι στίχοι σε διάσπαρτη θεματική ή χρονική ενότητα της αποτύπωσης διαδοχικών εναλλαγών στο νου Βροχερός καιρός αέρας δυνατός σκοτεινός ουρανός Οκτώ θ' ανάψουνε τα φώτα Κήπος ανακτορικός καρδιάς κτύπος απαλός αντανακλάσεις του φωτός Ματιών θάμβος Γάτα σιωπηλή τρέχει εδώ και 'κει ξάπλα του μπαλκονιού Φωλιά του σπιτιού Ήρθε αθόρυβα ο καιρός ν' ανάψουν οι λαμπάδες τσουγκίσματα αυγών γειτόνων κήπος ευγενών Θαυμαστές πολλοί ήχοι χορευτικοί άπλετο γαλάζιο Καιρό είχα να σε δω επιτέλους είσαι εδώ. Δίψα - Νίκος Πορτοκάλογλου Βύρων Τσουράπης ft Νίκος Πορτοκάλογλου Related [Δίψα Thrust] εδώ

Πως ο Προυστ μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή Πως ο Προυστ μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή Alain de Botton How Proust can change your life How Proust can change your life Διαβάζω τώρα (μεταξύ άλλων φυσικά - από ελάχιστο ως αρκετό χρόνο, φυσικά!) Αλήθεια, μπορεί ένα βιβλίο να σου αλλάξει τη ζωή; Ναι μας λέει ο Αλαίν ντε Μποττόν - Γάλλος συγγραφεύς Ελβετικής καταγωγής. Όλοι λένε πως η " Αναζήτηση του Χαμένου Χρόνου " είναι ένα σπουδαίο βιβλίο - δεν μας λένε όμως το Γιατί. Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφεύς Alain de Botton 🔖 αναφερόμενος στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα - ποταμός, στις σημειώσεις του συγγραφέα, τεκμηριώνει τα σημεία ενδιαφέροντος για τη ζωή του καθένα μας - για την τέχνη, τον έρωτα, την κοινωνία εντέλει για την ίδια μας την ύπαρξη. Το βιβλίο επίσης του Αλαίν ντε Μποττόν, αποκαλύπτει μέσω της εκτενούς διήγησης του Προυστ, τις ίδιες του τις σκέψεις για τις σχέσεις, το πως μπορείς να βρεις έναν καλό γιατρό, να απολαύσεις τις διακοπές σου, να κάνεις φίλους, να ανταποκριθείς σε μια

Ο Καζαντζάκης στη Σίφνο Το κελί του Ν. Καζαντζάκη στο Μοναστήρι της Παναγίας του Βουνού 1915 Kazantzakis at Sifnos Ο Νίκος Καζαντζάκης αναζητώντας τη περισυλλογή και τη σιωπή για να βρίσκεται μόνος με τους στοχασμούς του που περιστρέφονταν από νωρίς στην αναζήτηση του Υπερβατικού (πέρα από τα γήινα και τα εγκόσμια) τι πιο πρόσφορο θα του ήταν από το να μείνει σε κάποιο μοναστήρι. Διάλεξε τη Σίφνο το μοναδικής ομορφιάς νησί των Κυκλάδων και ως τόπο διαμονής του μερικών ημερών του Ιούλη του 1915, το μοναστήρι της Παναγιάς των βουνών. Όπως γράφει στο φίλο του κ. Ζερβό, στις 13.7.1915 Ζω επιτέλους τη ζωή μου ένα κελί κάτασπρο, ένα λαγήνι νερό, λίγο γάλα και αυγά, κι ένα παραθυράκι απ' όπου βλέπω τη θάλασσα και τις ελιές στο πλάι του βουνού. και συνεχίζει Κ' έπειτα απόξω, μια μεγάλη αυλή πλακοστρωμένη και στην άκρα το λευκό μνήμα της Μοναχής Θεοφίλης που απάνω του τώρα ακουμπώ και Σας γράφω. Είμαι αληθινά βαθύτατα ευτυχής. Μου φαίνεται πως τίποτα πια δεν μπορώ να επιθυμήσω. Η ψυχή μ