Υπέροχο φεγγαρόφωτο

Υπέροχο Φεγγαρόφωτο Φεγγαρόφωτο Magnificent Moonlight Ήταν αργά... η νύχτα βάδιζε νωχελικά προς το ξημέρωμα καθώς το φεγγάρι ψηλά έφεγγε με μεγαλοπρέπεια σκορπίζοντας απλόχερα το ασημένιο του φως, ανάκατο με της γης μπλε και μαβιές πινελιές. Ήταν σαν μια αποκάλυψη ενός ουράνιου σώματος εφάμιλλο στη λάμψη του με τον ήλιο. Η Σελήνη, δορυφόρος της Γης δεν υστερούσε του Ήλιου σε φως και ήταν μαγική η φωτεινότητα της έτσι όπως έδινε στα σκούρα περιγράμματα των δένδρων και των ήσυχων κτιρίων μια έντονη μυστιριακή υπόσταση. Κοίταξες απ' το παράθυρο μαγεμένος από τη λάμψη του ακανόνιστου σχήματος του μακρινού φεγγαριού που όδευε προς τη δύση του. Μια άφθαστη μεγαλοπέπεια, ένα απίστευτο φως... ξέχασες τον πόνο στο πέλμα σου που σε έκανε να σηκωθείς να περπατήσεις. Όλα κρέμονταν από μια σιωπηλή κλωστή του αινίγματος πως όλα είναι περαστικά από τα μάτια σου και παροδικά. Η Σιωπή κυριαρχούσε στο τοπίο που ξανοιγόταν ακίνητο, χωρίς να διαπερνάται απ' τις ρωγμές του χρόνου. Την επόμενη, άκου...