Η ελιά του Καβάφη

Ο Καβάφης και η Εποχή του

Κωνσταντίνος Π Καβάφης

Νέα Παναθήναια 1901 Περιγραφή Κωνσταντίνου Καβάφη από τον Γρηγόριο Ξενόπουλο 🕶

"Είναι νέος, αλλ' όχι εις την πρώτην νεότητα. Βαθειά μελαχροινός ως γηγενής της Αιγύπτου, με μαύρο μουστάκι, με γυαλιά μύωπος, με περιβολήν αλεξανδρινού κομψευόμενου, αγγλίζουσαν ελαφρότητα και με φυσιογνωμία συμπαθή η οποία όμως εκ πρώτης όψεως δεν λέει πολλά πράγματα. Υπό το εξωτερικόν εμπόρου, γλωσσομαθούς κι ευγενέστατου και κοσμικού, κρύπτεται επιμελώς ο φιλόσοφος κι ο ποιητής". 

Ο Καβάφης υπήρξε έντονα μελαχροινός, κομψός τον περιέγραψε ξανά γλαφυρότατα, ο Γρηγόρης Ξενόπουλος το 1926 στον Τίμο Μαλάνο καθώς τον είχε συναντήσει προ πολλών ετών - ήδη από το 1921, στην Αθήνα.

"Πολύ νέος δεν ήταν μα στιλπνός. Μ' αυτή τη στίλβη τον φέρνω πάντα στη θύμησή μου. Έστιλβαν τα κατάμαυρα μαλλιά του, η κάτασπρη χωρίστρα του, τα μάτια του πίσω απ' τα ματογυάλια, το μελαχροινό πετσί του, τα στολίδια του, τα ρούχα του όλα. Η ομιλία του πολύ αλλιώτικη απ' τη δική μας εδώ, μου φάνηκε λιγάκι επιτηδευμένη. Δεν μιλούσε ελεύθερα. Στεκόταν θα ΄λεγες, να βρίσκει ή να διαλέγει τις λέξεις. Σύνολο ωστόσο πολύ ιδιόρρυθμο, πολύ συμπαθητικό και πολύ επιβλητκό. Τέτοιος ήταν εκείνο τον καιρό ο Καβάφης"

Ο Καβάφης ήταν λιγομίλητος. Απεχθανόταν την πολυλογία. Προς το τέλος της ζωής του όταν η οικογένεια του "είχε ξεπέσει", έμενε σε ένα σπίτι της Αλεξάνδρειας πάνω από έναν κακόφημο οίκο. Στο γ΄ πάτωμα. Αυτό δεν εμπόδιζε να δέχεται πολλούς επισκέπτες που έρχονταν να τον γνωρίσουν και φυσικό ήταν να τον ρωτάνε και για το μέρος που έμενε.

Αυτός αντί απαντήσεως τους έλεγε

"Πάρτε μια ελιά..."

...για να σταματήσουν τις "βλακώδεις ερωτήσεις. Τις ελιές τις είχε πάντα δίπλα στο κάθισμα του στο τραπεζάκι. Σηκωνόταν και πρόσφερε την ελιά. Για να σταματήσουν τις ερωτήσεις...

Αυτός ήταν ο Κ. Π. Καβάφης - λιγομίλητος, πολυγραφότατος - ο μεγαλύτερος Έλλην ποιητής κατά πάρα πολλούς... !