Ο Εχθρός

Charles Baudelaire - L' ennémi

Ο Εχθρός

Η ώρα του θανάτου - Alfred Kubin

Ο Εχθρός

Η νιότη μου ήταν μονάχα σκοτεινιασμένη
Που λίγων ήλιων είδε το φως κλεφτά
Κι από βροχές και κεραυνούς τέτοιο κακό έχει γίνει
Που κόκκινοι στον κήπο μου λίγοι είναι καρποί

Κι έφτασα στο φθινόπωρο των ιδεών αγάλι
Και πρέπει τη δικέλα και το φτυάρι να κρατώ
Το χώμα που πλημμύρισε να ξαναμάσω πάλι
Που του 'σκαψε τρύπες βαθιές σαν τάφους το νερό.

Και ποιος ξέρει αν τα λουλούδια αυτά τα ονειρεμένα
Θα βρουν εδώ σαν αμμουδιά που ειν' όλα ξεπλυμένα
Τη μυστική 'κείνη τροφή οπού τα ζωντανεύει;

Ω θλίψη, ω θλίψη Τη ζωή ο καιρός την κρυφοτρώει
Κι ο σκοτεινός αυτός εχτρός που την καρδιά μας τρώει
Με το αίμα εμείς που χάνουμε αξαίνει και γερεύει!

 Νουμάς Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Πατρών Μετάφρ. Μήτση Καλαμά 4 /1907 Τεύχος 22👉

Ανάλυση ποιήματος

Ο Εχθρός (L' ennémi) Εχθρός (λεξ.) Αυτός που μισεί και θέλει να βλάψει άλλον. Αντίπαλος σε πόλεμο. Το ποίημα ανήκει στη Συλλογή "Μελαγχολία και Ιδεώδες" (Spleen et Idéal) - Πρόκειται για ένα ακόμη ποίημα στην κατηγορία του Μακάβριου, ποσφιλές θέμα στην ποίηση του Μπωντλέρ. Μιλάει για τον Εχθρό. Ποιος είναι ο εχθρός; Ο χρόνος. Ο καιρός που περνά που με θλίψη γεμίζει την καρδιά μας Θλίψη γιατί; γιατί γνωρίζουμε τη θνητότητα μας. Όταν ο καιρός που περνά φέρνει θλίψη και δυστυχίες ως αποτύπωμα αφήνει πίσω του αβεβαιότητα και σκέψεις πικρές.

💧 Ζωγραφικό Alfred Kubin πηγή poetes.com

[Σύγκριση Μεταφράσεων] Αρχική δημοσίευση μετάφραση συντάκτη αυτού του άρθρου εδώ 👉