Πάψε πια να γυρεύεις
Επιτύμβιο
Σχέδια για ένα καλοκαίρι
Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές
Τα κάρβουνα μες την ομίχλη
είτανε ρόδα ριζωμένα στην καρδιά σου
κι η στάχτη σκέπαζε το πρόσωπο σου
κάθε πρωί.
Μαδώντας ίσκιους από κυπαρίσσια
έφυγες τ' άλλο καλοκαίρι.(1)
Ανάμεσα σε δυο πικρές στιγμές δεν έχεις καιρό ούτε ν' ανασάνεις
ανάμεσα στο πρόσωπο σου και το πρόσωπο σου
μια τρυφερή μορφή παιδιού γράφεται και σβήνει.(2)
Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές
υπάρχει μια δίψα υπάρχει μια αγάπη
υπάρχει μια έκσταση,
όλα σκληρά σαν τα κοχύλια
μπορείς να τα κρατήσεις στην παλάμη σου.
Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές
μέρες ολόκληρες σε κοίταζα στα μάτια
και δε σε γνώριζα μήτε με γνώριζες.(3)
Πάψε πια να γυρεύεις τη θάλασσα
και των κυμάτων τις προβειές σπρώχνοντας τα καϊκια
κάτω απ' τον ουρανό είμαστε εμείς τα ψάρια και τα δένδρα
είναι τα φύκια (4)
Όλα συνδέονται, όλα είναι αλληλένδετα στον ίδιο κύκλο της ζωής και του θανάτου —ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ
Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές
Σχόλια