Γιορτή της μητέρας

-

Η αγάπη για τη μητέρα μας

Παλιά Χρόνια - Στο ποτάμιΠαλιά Χρόνια - Στο Πάρκο

Πέρασε κι αυτή η γιορτή (8 Μάη) - γιορτή της μητέρας, αλλά η αγάπη για τη μητέρα ποτέ δεν περνάει. Όσα κι αν περάσαμε μαζί της πάντα θα μένουν στη μνήμη να φωτίζουν την καρδιά με το μεγαλείο της αμοιβαίας αγάπης και προσήλωσης. Υπήρχαν σίγουρα και δύσκολες στιγμές, στιγμές στενοχώριας-  ιδίως γι' αυτόν που την προξενούσε στη μητέρα, ήταν μεγάλος ο πόνος για όσα φαρμάκια της δώσαμε, όμως η αγάπη έσβηνε τους σκούρους λεκέδες από την πίκρα στο μέτωπο μας, και να που σε λίγο ήμασταν πάλι αγαπημένοι μαζι της.

Ποτέ δεν ξεχνάμε τη μητέρα μας - όσα κι αν περάσουν χρόνια που την έχουμε ίσως χάσει, πάντα θα μένει μέσα στην καρδιά μας να φωτίζει με το λυπημένο χαμόγελο της τα τελευταία χρόνια, που γρήγορα άλλαζε σε χαρούμενο, το δρόμο μας.

💦 Σχετικό δημοσίευμα "Το Φως της Οικουμένης" εδώ

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ινδοκίνα

-
Εικόνα
Ινδοκίνα Ινδοκίνα Ινδοκίνα 1992 Catherine Deneuve 1992 Indochine Ινδοκίνα - Ιστορίες της Αποικιοκρατίας Κυρίως Θέμα Η ιστορία διαδραματίζεται στην Ινδοκίνα του Μεσοπολέμου, την περίοδο που φουντώνει ο απελευθερωτικός αγώνας στη χώρα, που θα οδηγήσει στην ανατροπή της αποικιοκρατίας και στη δημιουργία του νέου κράτους με το όνομα Βιετνάμ. H Ελιάν Ντεβρίς (Κατρίν Ντενέβ) είναι μια πλούσια γοητευτική Γαλλίδα γαιοκτήμονας που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ινδοκίνα και διευθύνει δυναμικά τα πατρικά κτήματα συλλογής και επεξεργασίας καουτσούκ. Ζει με την υιοθετημένη αυτόχθονη έφηβη κόρη της Καμίγ (Λιν Νταν Φαν). Η εμφάνιση του νεαρού Γάλλου αξιωματικού Ζαν Μπατίστ (Βενσάν Περέζ) θα διαταράξει τις σχέσεις μάνας και κόρης, καθώς τον ερωτεύονται και οι δυό. Υπόθεση Η Ελιάν ζει με τη κόρη των Βιετναμέζων φίλων της, Καμίγ που έχει υιοθετήσει. Το 1930 γνωρίζεται με το Γάλλο αξιωματικό του ναυτικού που στην αρχή της δείχνει ενδιαφέρον που αργότερα θα μετατοπισθεί στην κόρη της. Είναι η εποχή που δυν
Διαβάστε περισσότερα

Πόρος Ασκέλι

-
Εικόνα
Πόρος ένας τόπος πέρασμα... Πόρος - Γενική άποψη λιμανιού Poros a place for International lovers... Ο Πόρος υπήρξε σημείο διακοπών για τον Γιώργο Σεφέρη. Κάθε καλοκαίρι βρισκόταν στον Πόρο στη γνωστή " Βίλα Γαλήνη " όπου ξεκουραζόταν κι έπαιρνε δυνάμεις για τους πνιγηρούς μήνες της Αθήνας καθώς ως γνωστόν δεν του άρεσε η πρωτεύουσα. Και για τον Πόρο διατηρούσε τις επιφυλάξεις του καθώς τον ονόμαζε "σημείο συνάντησης διεθνών ερωμένων"... ▪ Αντί να γυρίζει στα "κοσμικά στέκια" - ουκ ολίγα, την εποχή, περνούσε τον καιρό του διαβάζοντας, κολυμπώντας, σιωπηλός παρατηρητής της Φύσης και των σημαδιών της ανάλογοα την εποχή, κόβοντας ακόμη και ξύλα για τη φωτιά... Ο Πόρος, το καταπράσινο και πανέμορφο αυτό νησί, βρίσκεται στα νοτιοδυτικά του Σαρωνικού κόλπου και ακριβώς απέναντι από τις ακτές της Πελοποννήσου. Το όνομά του σημαίνει πέρασμα και δεν είναι τυχαίο, καθώς το νησί σχεδόν συνδέει το Σαρωνικό με τις Πελοποννησιακές ακτές. Ένας στενός πορθμός χωρίζει το λι
Διαβάστε περισσότερα

Κλεψύδρα

-
Εικόνα
Κλεψύδρα του Καιρού που φεύγει Στροφή Γ. Σεφέρης, 1931 Τι ωθεί έναν νέο άνθρωπο, ποιητή σαφώς απ' τα γενοφάσκια του, να αποτυπώσει στο χαρτί γρίφους με μια γεύση στυφή συνάμα τρυφερή σε όσα φθάνουν στην αντίληψη του; Μια έμφυτη θα 'λεγε κανείς απαισιοδοξία, ένα διάχυτο (mal à l' aise). Ο Γιώργος Σεφέρης (Βουρλά, 1900 - Αθήνα, 1972) βίωσε από νωρίς τον ξερριζωμό  από τα πάτρια εδάφη της Μικράς Ασίας. Αργότερα επεσκέφθη το πατρικό του σπίτι στο ταξίδι της Μικράς Ασίας. Αν και εγκατεστημένη η οικογένεια του στην Αθήνα, αν και μεγάλωνε σε ένα εύπορο περιβάλλον, η πίκρα της εκδίωξης απο τους Τούρκους δεν έφευγε από μέσα του - κάτι που άφησε τη χροιά της μελαγχολίας. Όπως επίσης η σύνδεση του αργότερα, με την ήδη παντρεμένη Μαρώ Λόντου η οποία βέβαια χώρισε για να παντρευτεί το Σεφέρη, του άφησαν έναν δισταγμό που έγινε κατόπιν μια ατέρμονη ενδοσκόπηση. Τι σήμαινε αυτό το πρώτο ποίημα με τους λίγους στίχους η "Στροφή"; Στροφή σημαίνει όταν η ζωή μας παίρνει έναν άλλο δρ
Διαβάστε περισσότερα