Άπνοια

Άπνοια

Θάλσσα 1	Θάλασσα 2

Ένα ήσυχο απόγευμα. Επικρατούσε πλήρης άπνοια, τα πουλιά είχαν σωπάσει εκστατικά από το μεγαλείο του ουρανού με τον ήλιο που τράβαγε μακρόσυρτα προς τη δύση του

Ήλιος ακόμη ψηλά
σκυλί που γαυγίζει
Διάφανο μπλε
μαύρο της γάτας.

Βελόνες πεύκου
αργά να λικνίζονται
Αέρας ασήμαντα λόγια
Άλλα που καίνε
Διαβάτες περνούν λιγοστοί

Το ίδιο σημείο εκεί παραμένει
Σκιές περασμένες
θαρρείς δεν κινούνται
Σκέψεις στο κενό
Όλα κοπάζουν
τις ώρες να φεύγουν
με θλίψη αφουγκράζονται

Που είν' η γιορτή;
κεράσια επιδόρπιο
και κρέμα σοκολάτα
Φέρε και τη σαμπάνια!

Βιβλίο κλειστό
γίνηκε η ζωή
όλα τα διαβασμένα
στη θύμηση καρτερούν
του χθες αφημένα.

Απόγευμα, Παραμονή 28ης Οκτωβρίου

La Sonate de Vinteuil